Wie ben ik?

Mijn naam is Petra Oudshoorn. Sinds 2016 heb ik mijn eigen bedrijf CirkelsC Coaching & Ontwikkeling.

Mijn verhaal

De reden dat ik voor mezelf ben begonnen is omdat ik geen voldoening meer uit mijn werk haalde. Ik ben jaren werkzaam geweest op Human Resources of Personeelszaken, zoals dat vroeger heette. Ik ben zeer empathisch en medewerkers konden altijd bij mij terecht voor een luisterend oor, voor advies en voor informatie over wet- en regelgeving. Toch kon ik hen niet altijd helpen. Wanneer er bijvoorbeeld een vaststellingsovereenkomst was afgesloten met hen of dat zij uitstroomden naar de WIA. Daar houdt het werkgeverschap op. Dat wil niet zeggen dat deze mensen geen luisterend oor, advies of informatie meer nodig hebben. Deze mensen gaan door een rouwproces. Ze verliezen - vaak ongewild - hun baan. Juist dan hebben mensen steun nodig.

In 2002 heb ik een goede vriendin verloren. Op het moment dat zij ziek werd, kon zij daar gelukkig goed over praten. De ene keer was dat heel cynisch, de andere keer heel verdrietig of boos. We konden letterlijk overal over praten. Ik heb in die tijd veel met haar meegemaakt. Van ziekenhuisopnames tot reizen, van de bijwerkingen van de behandelingen tot de hoop dat de ziekte weg was, van een avondje naar het theater tot het stopzetten van de behandelingen.

Toen zij overleed, heb ik - samen met haar man, familie en vrienden - een bijdrage mogen leveren aan haar afscheid. Die bijdrage heeft mij - achteraf gezien - geholpen bij mijn rouwproces. Inmiddels is de tijd die ik met haar heb doorgebracht, de meest waardevolle in mijn leven gebleken. Ik heb veel geleerd over verdriet, het gezien, maar ook intens gevoeld en ervaren. Ondanks dat het gemis blijft, heb ik mijn leven weer op kunnen pakken en heb ik hetgeen ik heb meegemaakt omgezet in mijn kracht.

Daarnaast heb ik zelf een aantal malen moeten meemaken dat relaties stuk liepen. Ook dan ga je door een rouwproces. Voor mij betekende het zelfs het begin van een veranderingsproces. In eerste instantie dacht ik dat alles hetzelfde bleef, was ik in ontkenning dat er verandering mogelijk was. Maar op een gegeven moment, moest ik onder ogen zien dat ik zelf de regie weer moest pakken. Ik moest opnieuw mijn gevoel van veiligheid terugvinden en leren om mijn grenzen aan te geven, zonder me groter voor te doen, omdat ik niemand meer wilde toelaten. Niemand begreep me immers. Niemand wist hoe het voor mij was. Inmiddels heb ik mijn proces doorlopen en mijn nieuwe ik bevalt me goed. Ik heb de touwtjes weer in handen en kan weer genieten van mijn leven.

Toen ik de stap had genomen om mijn baan op te zeggen, had ik werkelijk geen idee wat ik nu eigenlijk wilde. Ik besloot om eerst eens goed na te denken waar ik energie van kreeg en waar ik voldoening van kreeg. Ik ging naar een informatie-avond van een uitvaartverzorger. Zij waren op zoek naar draagsters. Ik was direct geraakt door het concept. Juist vanwege mijn ervaringen met verlies - waardoor ik veel begrafenissen heb moeten bijwonen - weet ik dat een mooie uitvaart bijdraagt aan een goed afscheid. Door het werken als draagster, ontdekte ik dat ik niet alleen bij wilde dragen aan de uitvaart, maar dat ik graag nabestaanden wil begeleiden tijdens hun rouwproces. Het valt niet mee om iemand te verliezen, het is alsof je een gedeelte van jezelf kwijt raakt. Je valt in een gat, waar je in eerste instantie niet uit wilt of kunt. Je hebt de behoefte dat mensen naar je luisteren en zit niet te wachten op "opbeurende" uitspraken als: 'Het leven gaat door' of 'Alles komt goed'. Hoe je na een verlies je leven weer op kunt pakken, daar wil ik je graag bij helpen.